De Ervaringen van
Nicky
Dat de technische branche gedomineerd wordt door mannen is niet nieuw. Toch zien we dat steeds meer vrouwen geïnteresseerd raken en kiezen voor een mooie baan in de technische sector. In het gesprek met twee ‘powervrouwen’ van Mitari spraken we over deze kwestie. Zij rolde als het ware de hijswereld in, maar welke vooroordelen en clichés kregen zij voor hun kiezen? Wat is het belang van diversiteit binnen een technisch bedrijf? Hoe kunnen we de branche aantrekkelijker maken voor vrouwen? Je leest hier het gesprek met Nicky.
We introduceren de dame die niet stil kan zitten. Een goedlachse meid met veel kennis, ambities en passie voor haar werk. Nicky groeide letterlijk op binnen het bedrijf dat door haar vader werd opgericht in 1990. Gezien worden als ‘het dochtertje van de baas’ stond haar niet aan, of het nu op een positieve of negatieve manier was. Na ruim twaalf jaar binnen het bedrijf werkzaam te zijn, kijken we met haar terug op hoe het toen was, wat de verschillen zijn met nu en hoe de toekomst eruit zou moeten zien.
Kun je wat vertellen over het verloop van je carrière?
Ik begon bij Mitari als weekendhulp, voornamelijk poetsen. Daarna ben ik begonnen in de kabelhoek, hier maakte ik staalkabels voor diverse klanten. Al vrij snel zijn we begonnen met de webshops, waardoor ik naar kantoor verplaatste. Dit heb ik helemaal op kunnen zetten. Eerst voor Nederland, België kwam vrij direct daarna en een half jaar later volgde Duitsland. In het begin deed ik alles zelf, van de verkoop tot het inpakken. Op een gegeven moment werd het steeds groter waardoor er meer collega’s bijkwamen voor het beheren van de website, de verkoop en voor het klaarmaken van bestellingen. Doordat ik op een gegeven moment veel productkennis had opgedaan ben ik mijzelf volledig gaan focussen op de verkoop.
Had je toen al bepaalde ambities of had je al een specifieke weg uitgestippeld voor je carrière?
Nee, niet echt eigenlijk. Ik heb detailhandel gestudeerd, dus ik had wel interesse om iets op te zetten. Het is wel lastig om dit te doen vanaf scratch, maar op deze manier kon dat gemakkelijk onder het bedrijf dat er al was. Dat ik dit zelf mocht opbouwen vond ik echt heel leuk en het is mooi om te zien hoe het nu gegroeid is. Tot drie jaar terug werkte ik op de afdeling Verkoop. Toen ik terugkeerde na mijn zwangerschapsverlof, ben ik meer structuur op de afdeling Marketing gaan aanbrengen omdat daar meer behoefte naar was. Marketing vind ik veel leuker omdat het online-gebeuren mij fascineert. Door kleine aanpassingen kun je al verschil maken. Ontwikkelingen in de online marketing en sales vind ik super interessant, maar ik moet wel zeggen dat ik het hele proces bij een webshop interessant vind, van online bestellen tot inpakken.
Wat waren grote overwinningen in je carrière? Waar ben je trots op?
Ik denk dat dit wel de stap naar marketing is geweest. Er waren ook mogelijkheden mezelf binnen andere onderdelen van de organisatie te ontwikkelen, maar ik ben blij dat ik voor deze richting heb gekozen. Ieder dag ga ik met plezier naar mijn werk en ik zit hier goed op mijn plek. Het is niet mijn winkeltje, maar zo zie ik het wel een beetje. Dit ligt mij gewoon beter dan bijvoorbeeld plannen. Daarvoor moet je echt mensen aansturen, dat zou ik wel kunnen denk ik, maar ik vind het niet leuk.
Is dat ook de reden dat jij niet graag het bedrijf over wilde nemen en jouw zus Terry wel?
Nee, ik ken mijn eigen krachten. Mensen aansturen is niet zozeer het probleem, maar zoals Terry dat doet, een heel bedrijf aansturen, dat zou niets voor mij zijn. Daar ben ik sowieso ook te jolig voor. Ik vind het heel knap wat ze doet, want ik zie hoe hard ze werkt.
Het wordt steeds ‘normaler’ dat er vrouwen in deze branche werken. Ook op andere vlakken is er veel veranderd, zo zijn er bijvoorbeeld steeds meer mannelijke collega’s die ook parttime werken in plaats van fulltime.
Hoe is jouw interesse in de technische branche ontstaan?
Ja, dat is er denk ik met de paplepel ingegoten. Nee, zonder grapjes, ik weet het eigenlijk niet, want ik ben altijd al handig geweest. Ik maak alles zelf, misschien komt dat deels door mijn opvoeding binnen het bedrijf, maar ik ben ook heel geïnteresseerd en zoek alles liever zelf uit. Het is ook gewoon dat ik liever onafhankelijk ben dan dat ik iemand moet bellen voor hulp.
Wat maakt het werken in de technische branche zo leuk?
Het leuke is dat klanten niet verwachten dat je zo veel kennis hebt en dan vooral als vrouw. Het is leuk om mannen het tegendeel te bewijzen. Dat geldt niet alleen voor hier, maar ook in mijn privéleven. De dingen die ik maak, daar verwachten mensen niet van dat ik dat heb gedaan. Ik denk dat ik inmiddels veel kennis heb en het is leuk om dit te delen. Hijsen en heffen gaat gepaard met gevaren, dus je wilt dit veilig maken. Het is fijn als je ervoor kunt zorgen dat mensen zich er bewust van worden.
Heb je bepaalde rolmodellen gehad of heeft iemand jou geïnspireerd?
Nee niet per se. In mijn opvoeding is mij vooral geleerd dat als je je best doet, dat je dan wel ergens komt. Wij zijn thuis altijd fanatiek sporters geweest en dat was veel trainen en hard werken. Omdat we dit met het gezin deden werd het ook wel van je verwacht, daarom denk ik dat het wel in mij zit.
Wat vind je van de mannencultuur in de technische branche? Denk je dat deze überhaupt bestaat?
Ja!! Die bestaat heel erg. Nu merk ik dat mannen over het algemeen wel horen of je verstand hebt van zaken of niet, maar vroeger was dat heel anders. Het kwam weleens voor dat een man aan de andere lijn met een collega sprak dat hij zojuist de secretaresse aan de lijn had. We hadden niet eens een secretaresse, maar ik werd daarmee bedoeld. Dat vond ik echt jammer, maar het was wel ‘normaal toen’. Een bepaalde cultuur waarin mannen ervan uitgaan dat vrouwen geen verstand hebben van de ‘technische kant’. Nu merk je dat het steeds meer veranderd, vooral omdat er hier steeds meer vrouwen werken.
Welke clichés of vooroordelen heb je weleens voor de kiezen gekregen?
Nou mijn naam is natuurlijk Nicky, dus dan vragen ze vaak aan een collega: “Is hij er?”. Dit gebeurt vaak na mailcontact met iemand. Als reactie krijg ik weleens: “O, je bent een vrouw!”. Eerlijk gezegd weet ik dan niet wat ik moet zeggen. Het is wel gek dat er vaak vanuit wordt gegaan dat ik een man ben.
Wat zou er volgens jou voor moeten zorgen dat er meer vrouwen kiezen voor een technische branche?
Nu is het gelukkig niet meer zo, maar voorheen hingen er blote dames in de kantine. Ik denk dat het belangrijk is dat het bedrijf zo ingericht is dat het vrouwvriendelijk is. Dus inderdaad geen blote vrouwen op posters door het pand heen, maar ook voldoende faciliteiten, zoals toiletten. Wat ik hier heel leuk vind is dat we een directrice hebben. Zij staat stevig in haar schoenen en daar ben ik heel erg trots op. Het feit dat er bij ons een vrouw aan het roer staat, is denk ik aantrekkelijk voor andere vrouwen, omdat je dan zeker weet dat je wordt geaccepteerd als vrouw door alle lagen van het bedrijf.
Hoe heb je de branche in de jaren zien veranderen als het gaat om dit thema?
In de afgelopen tien jaar is er veel positief ontwikkeld. Het wordt steeds ‘normaler’ dat er vrouwen in deze branche werken. Ook op andere vlakken is er veel veranderd, zo zijn er bijvoorbeeld steeds meer mannelijke collega’s die ook parttime werken in plaats van fulltime.
Heb je nog een advies voor vrouwen in de technische wereld?
Laat jezelf niet gek maken! Als je hart ergens ligt en als je iets echt graag doet, dan moet je dat gewoon doen. Volg je ambities en passies en als jij gelukkig wordt van een baan in de technische branche, dan moet niets je tegenhouden.